Sabina Małek - Galicka
Doradca metodyczny kształcenia specjalnego
Wchodząc do naszych placówek, klas, czy sal zajęciowych już na wstępie możemy dostrzec dzieci, które mają problemy w koncentracji.
Są nadruchliwe lub też mało zainteresowane lekcją, czy też tym co mówimy. Przyczyn takiego zachowania może być bardzo dużo, a z czasem może okazać się, że dzieci potrzebują wsparcia.
Oto kilka najczęstszych problemów, z których mogą wynikać problemy dzieci w procesie uczenia się:
1. Zaburzenia uwagi
Dzieci zdiagnozowane z zaburzeniem deficytu uwagi z hiperaktywnością (ADHD) mają trudności z koncentracją, utrzymaniem uwagi i kontrolą impulsów. Mogą być nadmiernie rozproszone i łatwo tracić zainteresowanie lekcjami lub zadaniami.
2. Dysleksja
Dzieci z dysleksją mają problemy z rozpoznawaniem, analizowaniem i rozumieniem słów pisanego języka. To specyficzne trudności w nauce czytania dotyczy około 5-10% dzieci.
3. Dyskalkulia
Dzieci z dyskalkulią mogą mieć trudności z rozumieniem pojęć matematycznych, liczeniem, wykonywaniem obliczeń, rozpoznawaniem wzorów czy orientacją przestrzenną.
4. Trudności emocjonalne
Dzieci, które borykają się z problemami emocjonalnymi, takimi jak lęk, depresja czy stres, mutyzm wybiórczy, mogą mieć trudności z koncentracją i zaangażowaniem w proces uczący się. Problemy osobiste czy rodzinne mogą znacząco wpływać na zdolność dziecka do skoncentrowania się na nauce.
5. Trudności z percepcją wzrokową lub słuchową
Niektóre dzieci mogą mieć trudności w odbieraniu informacji wzrokowych lub słuchowych, co utrudnia im zrozumienie lekcji i wykonywanie zadań. I niekoniecznie może wynikać ten problem z niedosłuchu.
6. Brak motywacji
Dzieci mogą mieć trudności z koncentracją i zaangażowaniem w naukę, jeśli nie widzą jej znaczenia lub nie czują się zmotywowane do osiągnięcia sukcesu. Brak wsparcia i odpowiedniej motywacji może prowadzić do apatii i obniżenia zdolności koncentracyjnych.
Należy pamiętać, że dzieci mają różne style uczenia się i różny poziom koncentracji. Ważne jest, aby rodzice, nauczyciele i specjaliści podeszli do tych trudności indywidualnie i dostosowali metody nauki oraz środowisko edukacyjne, aby wspierać dziecko w jego potrzebach i umiejętnościach.
Terapia dla dzieci z trudnościami w nauce i koncentracji ma na celu pomóc im w rozwoju umiejętności poznawczych, emocjonalnych i społecznych, które są niezbędne do skutecznego uczenia się. Jak już wiemy, dzieci z trudnościami w nauce i koncentracji mają różne przeszkody, takie jak: ADHD , dysleksję, dysgrafię, dyskalkulię lub zaburzenia sensoryczne, które utrudniają im skupienie uwagi, przetwarzanie informacji i zapamiętywanie, niedosłuch, zespół Aspergera, czy też zaburzenia przetwarzania słuchowego.
Terapia może obejmować różne podejścia, takie jak terapia pedagogiczna, terapia psychologiczna, terapia zajęciowa, trening umiejętności społecznych oraz terapia oparta na zabawie. Ważne jest, aby terapia była spersonalizowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka.
Terapia pedagogiczna obejmuje zastosowanie specjalnych metod nauczania, które mogą pomóc dziecku w rozwoju umiejętności czytania, pisania, liczenia i innych kluczowych umiejętności edukacyjnych. Nauczyciel lub specjalista ds. nauczania może dostosować program nauczania do indywidualnych potrzeb dziecka, wykorzystując metody multimedialne, manipulacyjne lub inne odpowiednie techniki.
Terapia zajęciowa wykorzystuje różne aktywności i zadania, takie jak rysowanie, malowanie, manipulacja przedmiotami, terapia ruchem czy sensoryczna, aby pomóc dziecku rozwijać umiejętności motoryczne, percepcyjne i sensoryczne, które są istotne dla nauki i koncentracji.
Trening umiejętności społecznych może być stosowany w przypadku dzieci, które mają trudności z budowaniem relacji z rówieśnikami, współpracą w grupie, rozumieniem społecznych norm i zasad. Trening ten obejmuje nauczanie umiejętności komunikacyjnych, rozwiązywania konfliktów, empatii i innych umiejętności społecznych.
Terapia oparta na zabawie jest często stosowana w przypadku dzieci, które mają trudności w koncentracji i uczeniu się poprzez tradycyjne metody. Terapia ta wykorzystuje gry, zadania interaktywne, zabawy, które są dostosowane do indywidualnych zainteresowań i poziomu rozwoju dziecka.
Ważne jest, aby terapia była systematyczna, kontynuowana przez odpowiedni czas i przeprowadzana przez wyszkolonych specjalistów. Każde dziecko jest unikalne i może wymagać innej kombinacji terapii, dlatego istotne jest dostosowanie metod i podejść do indywidualnych potrzeb dziecka.
