Renata Pietras-Pacynko
Doradca metodyczny wychowania przedszkolnego
RADY DLA RODZICÓW
Na początek:
Wielu rodziców posyłających swoje dzieci po raz pierwszy do przedszkola przeżywa obawy i niepokoje. Rodzice martwią się, czy dziecko poradzi sobie z rozłąką, czy będzie płakało i tęskniło za rodzicami. Okazujemy nasze obawy, nie zdając sobie sprawy, że dziecko odczytuje emocje dorosłych i negatywnie wpływa to na jego samopoczucie. Właśnie w tym pierwszym okresie bardzo ważne jest pozytywne nastawienie rodziców do nowej sytuacji. Należy pokazać dziecku, że cieszymy się, że maluch wchodzi w nowy etap życia.
Kiedy podejmujemy decyzję o zapisaniu dziecka do przedszkola, bądźmy konsekwentni. Systematycznie o wyznaczonych godzinach przyprowadzajmy i odbierajmy dziecko. Nie róbmy mu niepotrzebnych przerw. Konsekwencja jest bardzo ważna, dzięki temu dziecko będzie miało stały rytm, a tym samym będzie się czuło bezpiecznie.
Drodzy Rodzice – Pamiętajcie, że przedszkole to miejsce, w którym dziecko może się wszechstronnie rozwijać. Uczęszczając do przedszkola dziecko rozwija się społecznie, intelektualnie, ruchowo, emocjonalnie oraz rozwija swoją mowę.
Rozmawiajmy o przedszkolu. Mówmy dziecku, że w przedszkolu pozna nowych kolegów i koleżanki, że będzie rysowało, budowało z klocków, bawiło się na placu zabaw itp. Powiedzmy dziecku, że w tym czasie kiedy pozostanie w przedszkolu nie będzie rodziców tylko panie, które będą się nim opiekować przez cały czas. Powiedzmy maluchom, że z każdym najdrobniejszym problemem bądź smutkiem mogą się zwrócić do pani. Przedstawiamy pozytywny obraz przedszkola. Unikajmy straszenia dziecka stwierdzeniami: „zobaczysz, jak pójdziesz do przedszkola to nauczysz się jeść wszystkiego”, „w przedszkolu nauczą cię grzeczności” itp. Takie stwierdzenia są niedopuszczalne i bardzo utrudniają dziecku adaptację. Powodują u dziecka niechęć do przedszkola i wywołują stres.
Warto uczestniczyć w zaplanowanych spotkaniach adaptacyjnych. Spotkania dają możliwość odwiedzić przedszkole, poznać sale przedszkolne, nowych kolegów i koleżanki, a przede wszystkim poznać swoją panią.
Warto również dostosować rytm dnia domowego do rytmu dnia panującego w przedszkolu.
Zapewne każdy zdaje sobie sprawę, że należy nauczyć dziecko samodzielnie nakładać spodenki, koszulkę, buciki. Ale bywają chwile, w których rodzice spiesząc się wyręczają dziecko we wszystkim. Niestety brak samodzielności przez dziecko znacznie utrudnia mu okres adaptacji w przedszkolu. Dziecko obserwując innych, którzy potrafią wykonać takie czynności jest sfrustrowane, nie potrafi sobie z tym poradzić. Wymaga pomocy dorosłego, siedzi i oczekuje rozebrania bądź ubrania. Niestety nauczyciel jest sam na całą grupę dzieci i nie zawsze będzie mógł od razu podejść do Waszego dziecka. Dlatego aby pobyt w przedszkolu nie był ogromnym stresem dla dziecka powinno ono samo radzić sobie w łazience (samodzielnie myć ręce, załatwiać potrzeby fizjologiczne i korzystać z papieru toaletowego), przy stole (trzymać sztućce i spożywać samodzielnie posiłki), samodzielnie rozbierać się i ubierać (warto przygotować dziecku wygodne spodnie na gumkę, aby dziecku było wygodnie te spodenki zdjąć i założyć; aby koszulka nie była za ciasna, aby była wygodna podczas ściągania i nakładania, a kapcie dla 3-latka nie ze sznurowadłami tylko na rzepy). Pamiętajmy aby chwalić dziecko za jego wysiłek wkładany w wykonywanie czynności samoobsługowych.
Niesamowitą przygodą może być wspólna wyprawa do sklepu i wspólny zakup wyposażenia do przedszkola: kapcie, piżamka, worek, szczoteczka i pasta do zębów, poduszka itp.
Nadszedł 1 września:
Pożegnania powinny być krótkie. Nie przedłużajmy ich, ale pamiętajmy jednocześnie, że nie mogą się odbywać w atmosferze pośpiechu. Nie okazujmy dziecku swoich obaw, rozterek. Bądźmy radośni i powiedzmy dziecku, że bardzo go kochamy. Nasz mały przedszkolak może będzie miał łzy w oczach, jest to naturalne. Mimo wszystko konsekwentnie zostawiamy dziecko w przedszkolu zapewniając go, że zostanie odebrany przez rodzica.
Drodzy Rodzice – pamiętajcie, że zostawiacie dziecko w dobrych rękach. Panie są doświadczonymi pedagogami. Zaufajcie im.
Współpraca rodzic – nauczyciel powinna polegać na wspólnym zaufaniu. Rodzic podczas spotkań adaptacyjnych ma możliwość porozmawiania z nauczycielem i przekazania mu istotnych informacji o dziecku. Warto, ustalić z rodzicami w jaki sposób mogą kontaktować się z nauczycielem aby uzyskać istotne informacje o pobycie dziecka. Poranne wejścia do sali mogą różnie wyglądać. Nie jest to czas na swobodną rozmowę z panią, która musi się zajmować dziećmi i im poświęcać czas. Taka sama sytuacja pojawia się podczas odbioru dziecka. Nie zawsze nauczyciel będzie mógł przekazać istotne informacje rodzicowi, ponieważ w tym czasie poświęca uwagę pozostającym w przedszkolu dzieciom. Najlepiej wspólnie, podczas spotkań adaptacyjnych, podjąć decyzję jak i kiedy mogłyby się odbywać rozmowy nauczycieli z rodzicami. Zapewne nauczyciel już w pierwszym tygodniu zorganizuje spotkanie z rodzicami na którym poświęci czas na grupowe i indywidulane rozmowy.
W pierwszych dniach dobrze jest odbierać dziecko nieco wcześniej, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania w przedszkolu znacznie mu się wydłuża. Jednocześnie pamiętajmy, by nigdy nie obiecywać dziecku „dziś cię wcześniej odbiorę”, kiedy wiemy, że jest to niemożliwe. Nie okłamujmy dziecka.
W początkowym okresie należy jak najwięcej czasu, po powrocie z przedszkola, poświęcić dziecku. Okazujemy mu zainteresowanie i czułość. Wychodźmy na spacery, czytajmy ulubione bajki, nieustannie przytulajmy! Niech dziecko ma poczucie miłości i odczuwa troskę rodzica. Nie unikajmy odpowiedzi na pytania dziecka: „czy pójdę znowu do przedszkola”, konsekwentnie mówmy dziecku, że kolejnego dnia ponownie pójdzie do przedszkola. Możemy zapytać dziecka co robiło i z kim się bawiło, jednakże jeśli dziecko nie chce bądź unika odpowiedzi to nie naciskajmy i nie wypytujmy. Dajmy mu czas na oswojenie się z nową sytuacją.
Proces adaptacji czasami trwa kilka dni, czasami miesiąc albo dłużej. To, jak długo będzie trwała adaptacja, dużo zależy od tego jak dziecko zostanie do przedszkola przygotowane. Pamiętajmy, że dajemy dziecku tyle czasu ile go potrzebuje!
Nawet, kiedy opadasz z sił i wydaje ci się, że nic z tego nie wyjdzie, pomyśl
JUTRO BĘDZIE LEPIEJ!
Każdego dnia powolutku dziecko i Ty zbliżacie się do sukcesu!
