Spośród wielu wielkanocnych atrybutów, takich jak, zajączek (którego kontury można wykleić baziami, zrobić girlandę z pomponami, lub ulepić z masy solnej), baranek (obrazek można wykonać na płycie wykorzystując jutę, filc i cekiny), palma czy bazie, najważniejszym elementem było i jest jajko. Ono zawsze kojarzone jest z początkiem. To uniwersalny symbol życia, który ma o wiele głębszą historię niż ta, związana z religią chrześcijańską. Wiara z okolicznościami narodzin, a także Zmartwychwstanie Chrystusa, to jedno, a z drugiej strony to okres zmiany pory roku, gdy przyroda wiosną budzi się z zimowego snu. Jajko jest zatem, symbolem życia, płodności i odradzania.
Ozdabianie jaj i zabawy z jajkiem, to odpowiednia działalność z dziećmi w okresie poprzedzającym oczekiwanie na wielkanocne święta.
Wyścig z jajkiem
To najbardziej oczywistsza aktywność wielkanocna. Potrzebna jest drewniana lub zwykła łyżka i najlepiej ugotowane, lub sztuczne jajo. Może być plastykowe lub styropianowe. Wyznaczamy start i metę, a dziecko ma je przenieść na łyżce w taki sposób, aby nie spadło. Możemy mierzyć czas, albo zorganizować wyścig. Uczestnicy mogą poruszać się w konkretny sposób np. tradycyjnie przodem, tyłem, bokiem lub stopa za stopą. Mogą także robić wielkie kroki, na palcach, na piętach, lub na bocznych krawędziach stóp: wewnętrznych lub zewnętrznych. Możemy także dołożyć przeszkody, na które nie wolno nadepnąć, lub rozciągnąć opuszczany sznurek pod którym dziecko najpierw przechodzi wyprostowane, następnie zgięte, a na koniec przeczołguje się i trzymając łyżkę na wyprostowanej ręce, lub w ustach. Ważne, aby zasady ustalić przed rozpoczęciem wyścigu.
Podaj jajko
Ustawiamy dzieci w kole lub w wężyku, włączamy muzykę i polecamy podawać sobie jajko. W pewnym momencie muzyka cichnie, a to dziecko które w danej chwili trzyma jajko, odpada lub wykonuje jakieś zadanie wymyślone przez nauczyciela. Zabawę tę można wykorzystać jako przyczynek do zorganizowania konkursu wiedzy o Wielkanocy.
Rzuty jajkiem
Do tej zabawy dzieci biorą po jednym sztucznym jajku, lub małą piłeczkę. Pary stają naprzeciwko siebie w odległości ok. 1 m. Na sygnał uczestnicy rzucają jajkiem jednocześnie. Jeśli złapią, odsuwają się o metr i rzucają znowu.
Wygrywa ta, para która odsunie się od siebie na największą odległość.
Omyk
Zabawa może być poprzedzona nazwaniem i wskazaniem części ciała zająca. Omyk – ogon, słuchy – uszy, skoki – tylne nogi, trzeszcze – oczy, turzyca - sierść. Na brystolu rysujemy jego tył sylwety, którą przyklejamy lub mocujemy na plecach chętnego dziecka - zająca. Jeśli jest duża grupa dzieci, to połowa może być uczestnikami, a druga obserwatorami, a później zmiana. Miejsce na ogon można wykleić taśmą dwustronną, lub posmarować klejem. Rozdajemy dzieciom wcześniej zrobione małe kulki waty, lub gotowe akrylowe pomponiki. Na umówiony sygnał zając ucieka, a dzieci próbują przykleić mu te pompony. Ta grupa, która przyklei ich więcej, ta wygrywa.
Innym wariantem zabawy jest Berek z ogonkiem. Szarfę lub kawałek sznurka, jedna osoba wkłada z tyłu za spodnie, aby połowa wystawała i zwisała. Na sygnał ucieka, a pozostali próbują wyrwać ten ogonek. Komu się to uda, staje się uciekającym zającem.
Który numer na jajku ?
Rysujemy na brystolu sylwetę pisanki i dzielimy ją markerem na wiele części. W tak nierównomiernie „popękanym” jajku każdą część numerujemy. Uczestnicy zabawy rzucają z pewnej odległości np. woreczkiem, lub piłeczką pingpongową, a wyznaczona – osoba - sędzia określa, w który numer trafiła. Na oddzielnej kartce mamy przygotowane pytania związane z Wielkanocą, tyle ile numerów jest na naszej pisance. Wygrywa osoba, która odpowie na największą liczbę pytań.
Przykładowe pytania
Prace plastyczne wykonali uczniowie klasy pierwszej ze Szkoły Podstawowej nr 4 im. Zdobywców Kosmosu w Koszalinie.
