I 2024 Słowa mają moc – czyli jak wzmacniać poczucie własnej wartości u dzieci

Katarzyna Fiebiger - doradca metodyczny edukacji wczesnoszkolnej

katarzynafiebiger@cen.edu.pl

Słowa mają moc – czyli jak wzmacniać poczucie własnej wartości u dzieci

Rolą każdego nauczyciela jest przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa naszym podopiecznym, a w drugiej kolejności edukacja i realizacja podstawy programowej. Bezpieczeństwo, jest to nie tylko pielęgnowanie i ochrona dzieci, ale również wyposażenie ich w takie umiejętności, dzięki którym będą potrafiły stawić czoła wymagającym sytuacjom, niezależnie od tego, jak trudne by one nie były. A wszystko po to, by bez przeszkód mogły odnosić sukcesy i porażki, które są częścią szkolnego życia. Aby mogły realizować swoje plany i marzenia w środowisku szkolnym i poza nim. Lęk przed nieznanym to naturalna reakcja każdego organizmu. Natomiast ważne jest, jak sobie z nim poradzić. Obawy, lęki i frustracja mogą działać na nas paraliżująco, powodując, że rezygnujemy z naszych pragnień. Ale możemy też je oswoić i funkcjonować w taki sposób, by mobilizowały one do skutecznego i mądrego działania. Do ok. 6 roku życia dzieci nie mają wykształconego logicznego myślenia. Między  6 – 8 rokiem zaczyna się rozwijać świadomy umysł, tzw. analityczny. Do tego momentu dziecięca podświadomość, przyjmuje wszystkie informacje w sposób dosłowny. Dziecko, które przychodzi na świat, szuka swojej tożsamości, a najbliższych opiekunów traktuje jako osoby nieomylne, które wszystko wiedzą i zawsze mają rację. Dlatego słowa, sugestie, a nawet całe frazy wypowiadane i powtarzane głęboko zapadają w podświadomość i kierują przyszłym zachowaniem. Dlatego też, my nauczyciele musimy zdawać sobie sprawę z tego, że wszystko, co usłyszą od nas uczniowie, nie jest obojętne i ma ogromne znaczenie dla ich późniejszego odbioru rzeczywistości.
W komunikacji z dziećmi warto zatem zwracać uwagę na sposób budowania przekazów. Przede wszystkim nie powinniśmy porównywać dzieci do siebie. Każde jest inne i każde rozwija się we własnym tempie. W edukacji wczesnoszkolnej każda moja ocena opisowa jest inna, ponieważ każdy uczeń jest indywidualnością i np. ten pracujący wolniej, nie znaczy pracujący gorzej. Zatem zamiast porównania, doceńmy starania i pozwólmy popełniać błędy. Człowiek z natury popełnia błędy i dorosły i dziecko. Najważniejsze jednak jest to, aby umieć wyciągać z nich wnioski na przyszłość. Gdy chcemy pomóc dziecku zrozumieć jego zachowania i w odpowiedni sposób zareagować, powinniśmy  zawsze  mówić o tym, co czujemy i odnosić się do konkretnych sytuacji. Wyjaśniać spokojnie i tłumaczyć dlaczego pewne rzeczy są dla nas ważne. Nie szczędźmy dobrych, przyjaznych  słów i traktujmy dzieci z szacunkiem. Sami także używajmy słów np. „przepraszam”, bo także jesteśmy ludźmi i mamy prawo zdenerwować się i także popełniać błędy. Pamiętajmy, że przykład idzie z góry. Dzieci uczą się poprzez obserwowanie i naśladowanie dorosłych, zarówno rodziców jaki i nauczycieli.
Warto także zachęcać do tego, aby dziecko mówiło nam o  swoich emocjach, potrzebach i rozterkach. Aby miało do nas zaufanie. Dopytujmy się o jego zdanie czy opinię  i zapewniajmy, że mają w nas swojego powiernika. Pozwólmy mu także dokonywać wyborów.

Poczucie własnej wartości, w każdym wieku, na odpowiednio wysokim poziomie sprawia, że rozkwitamy i potrafimy siebie doceniać. Wynika to z tego, że dobrze siebie znamy, mamy szacunek do siebie oraz innych. Mamy świadomość, że stale się rozwijamy i nie wyolbrzymiamy porażek. Dlatego też, każda przeszkoda, może być dla nas lekcją. Znamy swoje mocne strony, ale i słabe. I co bardzo istotne, znajdujemy czas na codzienną troskę o samych siebie. Znamy swoje wartości, wiemy co lubimy robić, a także wiemy co chcielibyśmy ulepszyć.

W pierwszej klasie moi uczniowie rysowali własne portrety. Dokładnie przyglądali się sobie w lustrze i próbowali to odwzorować na papierze. Następnie nagrywałam z każdym z nich krótka wypowiedź (więcej pisałam o tym tutaj) na temat mocnych stron, oraz tego, co lubią robić i kim chciałyby zostać w przyszłości. Oto Szymon B. Michał R. i Nadia M.

W naszej Szkole Podstawowej nr 4 im. Zdobywców Kosmosu w Koszalinie w  zeszłym roku naklejono napisy na schodach, które mają mocny, pozytywny przekaż. To krótkie, proste sentencje, które wielokrotnie czytane, mogą zapaść w pamięć i trafić do serc uczniów, ale też nas – pracowników szkoły. To np. „Nigdy nie patrz na nikogo z góry, chyba, że pomagasz mu wstać”, „Bądź swoim najlepszym przyjacielem, nigdy nie mów i nie pisz o sobie źle”, „Nie daj sobie wmówić, że jesteś gorszy”, „Koleżeństwo to bycie razem w trudnych chwilach”, „Nie poddawaj się. Przeważnie ostatni klucz otwiera drzwi”, czy „Weź życie w swoje ręce, w końcu jest Twoje” i inne.

Ciekawą lekcję przeprowadziła w mojej klasie pani pedagog. Zajęcia dotyczyły koleżeństwa, przyjaźni i kumplowania się. Dzieci przeczytały i zawarły Kodeks kumpla. Jego punkty odczytały, omawiały i kreatynie dodawały swoje, które do niego można było by dopisać. Uczniowie mówili o szacunku do innych i tolerancji. W klasie odbyła się także dyskusja na temat pożądanego zachowania w stosunku do osoby, którą nie darzymy sympatią.

Innym sposobem wyrażania swoich opinii, rozumienia ich i poszanowania, jest zabawa w niedokończone zdania. Artykułowanie ich może być ważne zarówno dla mówiącego, jak i dla słuchacza.

Nauczyciel podaje początek zdania, a uczniowie kończą je zgodnie z własnymi odczuciami np.:

  • Najbardziej lubię, gdy…
  • Czasami boję się…
  • Jestem smutny kiedy…
  • Wstydzę się, gdy…
  • Kiedy jest mi wesoło…
  • Denerwuję się, gdy…
  • Według mnie najpiękniejszy dzień był…
  • Najpiękniejsze słowo to…
  • Najpiękniejszy widok to…
  • Najpiękniejszy zapach to…
  • Czuję się dzisiaj….
  • Złości mnie, kiedy ktoś…
  • Radość wywołuje u mnie...
  • Najtrudniej mi zachować spokój, gdy…
  • Kiedy się złoszczę, pomaga mi…
  • O swoich uczuciach najczęściej rozmawiam z….
  • Kuba przyszedł smutny ze szkoły jak myślisz dlaczego?
  • Kasia wróciła szczęśliwa ze świetlicy, co się mogło wydarzyć?
  • Wojtek obraził się na Dawida, co się stało?

Słowa niosą ze sobą energię, zarówno te wypowiadane na głos, jak i te które przybierają postać naszych myśli. Słowa które kierujemy do innych jak i te, które myślimy o sobie mają na nas wpływ. Każde słowo to przekaz, który nie ginie w próżni, tylko trafia w przestrzeń której odbiorcą są inni, ale przede wszystkim my sami. Dbajmy, aby jak najczęściej były piękne, dobre, pozytywne, wartościowe, miłe, ciepłe, przyjazne, a do tego mogły jeszcze uwrażliwić innych. Na ostatniej fotce, kartka dla mnie wywołująca uśmiech i ciepłe uczucia od koleżanki z którą dzielę klasę z okazji Dnia Życzliwości. Dziękuję Marta :) Słowa mają moc...