Dynamicznie zmieniający się rynek pracy powoduje, że równie dynamicznie szkoły odpowiadają na zapotrzebowania i umiejętności, które w sposób bezpośredni mogłyby być zaimplementowane przez rynek pracy. Nauczyciel posiada narzędzia, którymi przekazuje wiedzę i w sposób trafny dobiera je do odpowiednich treści i odbiorców - w naszym przypodku uczniów szkół technicznych i branżowych. Narzędziami tymi są metody kształcenia.
Poniższy materiąał zaprasza do zapoznania się z cyklem artykulłów omawiających skuteczność wybranych metod kształcenia w nauczaniu zawodowym.
Dzisiejszy artykuł klasyfikuje metody kształcenia w nauczaniu przedmiotów zawodowych:
I. Metody podające:
a) wykład informacyjny,
b) pogadanka,
c) opowiadanie,
d) opis,
e) prelekcja,
f) anegdota,
g) odczyt,
h) objaśnienie lub wyjaśnienie.
II. Metody problemowe:
a) wykład problemowy,
b) wykład konwersatoryjny,
c) klasyczna metoda problemowa,
d) metody aktywizujące:
- metoda przypadków,
- metoda sytuacyjna,
- inscenizacja,
- gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),
- seminarium,
- dyskusja dydaktyczna (zwiąana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna mutacja, burza mózgów, panelowa, metaplan).
III. Metody programowane:
a) z użyciem komputera,
b) z użyciem maszyny dydaktycznej,
c) z użyciem podręcznika programowanego,
IV. Metody eksponujące:
a) pokaz łączony z przeżyciem,
b) film,
c) sztuka teatralna,
d) ekspozycja.
V. Metody praktyczne:
a) pokaz z objaśnieniem,
b) pokaz z instruktażem,
c) ćwiczenia przedmiotowe,
d) ćwiczenia laboratoryjne,
e) ćwiczenia produkcyjne,
f) metoda projektów,
g) metoda przewodniego tekstu.
W kolejnych artykułach przybliżymy wybrane metody kształcenia wraz z przykładami praktycznego ich wykorzystania.
Doradca metodyczny Maciej Wiktorowski
-
